ความต้านทานต่อการสึกกร่อนของคอนกรีตรีไซเคิลที่ผสมวัสดุมวลรวมรีไซเคิลและขยะพลาสติก

บทคัดย่อ

ประเทศไทยกำลังเผชิญกับปัญหาการจัดการขยะจากการรื้อถอนโครงสร้างอาคารและขยะพลาสติกที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้ ซึ่งส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเศษคอนกรีตจากการรื้อถอนและขยะพลาสติกมาใช้เป็นวัสดุมวลรวมในคอนกรีต โดยเฉพาะการประเมินความต้านทานต่อการสึกกร่อนของคอนกรีตรีไซเคิลที่มีการแทนที่วัสดุ  มวลรวมละเอียดด้วยขยะพลาสติกในสัดส่วนร้อยละ 10 และ 20 และผ่านกระบวนการรีไซเคิลซ้ำ นำตัวอย่างไปแช่ในสารละลายแมกนีเซียมซัลเฟตร้อยละ 5 เป็นเวลา 28 วัน เพื่อจำลองสภาวะในพื้นที่ดินที่มีซัลเฟต      จากการทดสอบความต้านทานการสึกกร่อนด้วยวิธี Rotating-Cutter ตาม ASTM C944-99 พบว่า ค่าความลึกที่สูญเสียของตัวอย่างที่ไม่ได้แช่ในสารละลายลดลงจาก 2.70 เป็น 0.70 มม. ตามการเพิ่มขยะพลาสติก ขณะที่ตัวอย่างที่แช่ในสารละลายมีค่าความลึกที่สูญเสียเพิ่มขึ้นจาก 0.29 เป็น 0.48 มม. สำหรับร้อยละการสูญเสียจากน้ำหนัก ตัวอย่างที่ไม่ได้แช่   มีค่าระหว่าง 0.05%–0.10% และตัวอย่างที่แช่มีค่าระหว่าง 0.03%–0.08% สรุปได้ว่าการใช้ขยะพลาสติกในสัดส่วนร้อยละ 10 ร่วมกับวัสดุ     รีไซเคิลที่ผ่านการรีไซเคิลเพียง 1 รอบ มีประสิทธิภาพดีที่สุดในการต้านทานการสึกกร่อน โดยเหมาะสมต่อการใช้งานในพื้นที่ที่มีหรือไม่มีซัลเฟต