การคาดการณ์การกัดเซาะชายฝั่งภายใต้การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล: กรณีศึกษาชายหาดชลาทัศน์ จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
การกัดเซาะชายฝั่ง, การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล, การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, แบบจำลองบรูน, ชายหาดชลาทัศน์บทคัดย่อ
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทำให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อการกัดเซาะชายฝั่ง งานวิจัยนี้ประเมินผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลต่อแนวชายฝั่ง โดยใช้แบบจำลองบรูน (Bruun Rule) ภายใต้ 4 สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ได้แก่ สถานการณ์ดีที่สุด ดีปานกลาง เลวร้ายและเลวร้ายที่สุด ศึกษากรณีชายหาดชลาทัศน์ ซึ่งเป็นชายหาดท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดสงขลา ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า ในปี ค.ศ. 2050 ชายหาดชลาทัศน์อาจสูญเสียพื้นที่ชายฝั่งระหว่าง -10.64 ถึง -12.87 เมตร หรือคิดเป็นพื้นที่หายไประหว่าง -29.91 ถึง -36.21 ไร่ ในปี ค.ศ. 2100 การกัดเซาะจะทวีความรุนแรงมากขึ้น โดยแนวชายฝั่งอาจถอยร่น -25.75 ถึง -44.22 เมตร ส่งผลให้พื้นที่ชายหาดลดลง -72.42 ถึง -124.37 ไร่ การสูญเสียพื้นที่ชายฝั่งไม่เพียงกระทบต่อระบบนิเวศและการท่องเที่ยว แต่ยังส่งผลต่อวิถีชีวิตของประชาชนในพื้นที่ การศึกษานี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการประเมินแนวโน้มการกัดเซาะภายใต้สถานการณ์ต่างๆ เพื่อเป็นแนวทางในการวางแผนและเตรียมมาตรการรองรับในอนาคต
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
วิธีการอ้างอิง
ฉบับ
บท
การอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Engineering Institute of Thailand

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับคัดเลือกนำเสนอในการประชุม NCCE ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ (วสท.) (Engineering Institute of Thailand)