การเปลี่ยนแปลงอุทกพลศาสตร์ชายฝั่งจากการพัฒนาท่าเรือขนาดใหญ่: กรณีศึกษา ชายฝั่งทะเลอันดามัน จ.ระนอง

บทคัดย่อ

ทะเลอันดามัน จ.ระนอง เป็นประตูการค้าของไทยเชื่อมโยงเส้นทางกับต่างประเทศ หากมีโครงการพัฒนาท่าเรือขนาดใหญ่อาจจะส่งผลกระทบต่อพื้นที่ดังกล่าว การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สภาพอุทกพลศาสตร์ชายฝั่งทะเล กรณีก่อนและหลังมีโครงการพัฒนาท่าเรือขนาดใหญ่ โดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์สองมิติ พื้นที่ทะเลอันดามันของ อ.เมืองระนอง และ อ.กะเปอร์ ผลการศึกษาพบว่า ระดับน้ำมีค่าเท่ากันทั้งก่อนและหลังมีโครงการ ทั้งมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ (-0.3 ถึง 1.1 ม.รทก.) ส่วนช่วงเปลี่ยนฤดูมีค่า 0.0 ถึง 1.12 ม.รทก. ความเร็วกระแสน้ำช่วงมรสุมตะวันตกเฉียงใต้หลังมีโครงการ (0.0 ถึง 1.12 ม./วินาที) มีค่าต่ำกว่าก่อนมีโครงการ (0.08 ถึง 1.20 ม./วินาที) ส่วนช่วงมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือหลังมีโครงการ (-0.1 ถึง 1.3 ม./วินาที)  มีค่าใกล้เคียงกับก่อนมีโครงการ (-0.2 ถึง 1.2 ม./วินาที)  ช่วงเปลี่ยนฤดูมีค่าเท่ากันทั้งก่อนและหลังมีโครงการ (-0.1 ถึง 1.3 ม./วินาที) บริเวณที่มีความเร็วกระแสน้ำสูงสุดคือ ระหว่างเกาะพยามกับท่าเรือ และบริเวณที่มีความเร็วกระแสต่ำสุดคือ ระหว่างแหลมไผ่กับท่าเรือ โดยกระแสน้ำทั้งก่อนและหลังมีโครงการไม่เปลี่ยนทิศทางการไหล ผลของการศึกษานี้สามารถนำไปใช้ในการวางแผนจัดการพื้นที่ชายฝั่งหากมีโครงการพัฒนาท่าเรือที่อาจส่งผลกระทบต่อเรือประมงพื้นบ้านซึ่งใช้บริเวณดังกล่าวในการประกอบอาชีพ