การศึกษาพฤติกรรมแรงยึดเหนี่ยวของเส้นใยโลหะ ที่มีผลกระทบจากการกัดกร่อนจากสนิมและทิศทางการเรียงตัวของเส้นใย

ผู้แต่ง

  • พรรณภัค กิริวัฒนศักดิ์ ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • พีรดา สารสุข ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • สิริพิมล อินดี ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • ปัญญาวุธ จิรดิลก ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

คำสำคัญ:

เส้นใยโลหะแบบปลายตะขอ, มุมการจัดเรียงตัว, การกัดกร่อนของสนิมบนพื้นผิว, กำลังรับแรงดึงสูงสุด, แรงยึดเหนี่ยว

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของการเกิดสนิมบนพื้นผิว และการจัดเรียงตัวต่อพฤติกรรมการยึดเหนี่ยวของเส้นใยโลหะแบบตะขอปลายแบบ 1 ชั้น, 2 ชั้น และ 3 ชั้น ซึ่งฝังอยู่ภายในมอตาร์ โดยมีการจัดเรียงมุมระหว่าง 0o ถึง 45o เกิดการกัดกร่อนของสนิมบนพื้นผิว 0% ถึง 10% ซึ่งชิ้นตัวอย่างทดสอบกำลังรับแรงดึงของมอร์ต้าร์เสริมเส้นใยโลหะ ซึ่งชิ้นตัวอย่างทดสอบกำลังรับแรงดึงของมอร์ต้าร์เสริมเส้นใยโลหะหล่อโดยใช้แบบหล่อตามมาตรฐาน ASTM C307 มีขนาดหน้าตัด กว้าง 25 มิลลิเมตร ลึก 25 มิลลิเมตร และยาว 75 มิลลิเมตร และมีการทำร่องบากที่กึ่งกลางก้อนตัวอย่าง โดยพิจารณากำลังรับแรงดึงสูงสุด และค่าระยะเลื่อนไถลของเส้นใย ของก้อนตัวอย่างที่มีปัจจัยแตกต่างกัน จากผลการทดลองพบว่าเส้นใยโลหะแบบตะขอปลายชนิด 3 ชั้น (5D) ที่มีการกัดกร่อน 5% และมุมเอียง 30° ให้ประสิทธิภาพแรงยึดเหนี่ยวระหว่างเส้นใยโลหะและมอตาร์สูงสุด และพบว่าเมื่อเกิดสนิมบนเส้นใยโลหะในปริมาณน้อย การจัดเรียงตัวมุมองศา และจำนวนชั้นตะขอเพิ่มมากขึ้นจะช่วยเพิ่มแรงยึดเหนี่ยวมากขึ้น

ประวัติผู้แต่ง

พรรณภัค กิริวัฒนศักดิ์, ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

Department of Civil Engineering

Faculty of Engineering

พีรดา สารสุข, ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

 

 

สิริพิมล อินดี, ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

Department of Civil Engineering

Faculty of Engineering

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25