กำลังรับแรงและพฤติกรรมของข้อต่อเชิงกลจากการทดสอบ

บทคัดย่อ

งานโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กไม่สามารถหลีกเลี่ยงการต่อเหล็กเสริมได้ โดยทั่วไป วิศวกรโครงสร้างอาจกำหนดให้ต่อเหล็กเสริมโดยวิธีการทาบ หรือการเชื่อม อย่างไรก็ตาม หลายหน่วยงานก่อสร้างนำวิธีการต่อเหล็กเสริมด้วยข้อต่อเชิงกลมาใช้เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ซึ่งเจ้าของผลิตภัณฑ์ข้อต่อเชิงกลมักจะต้องส่งตัวอย่างมาให้ห้องปฏิบัติการทดสอบก่อนนำไปเสนอใช้งานแทนวิธีการที่กำหนดในแบบและรายการประกอบแบบ งานศึกษานี้รวบรวมผลการทดสอบข้อต่อเชิงกลจากห้องปฏิบัติการจำนวน 200 ตัวอย่างมาวิเคราะห์ ซึ่งสังเกตุได้ว่า ตัวอย่างที่นิยมนำมาทดสอบทั้งหมดเป็นผลิตภัณฑ์ชนิด A หรือข้อต่อเกลียวสองทาง ใช้งานกับเหล็กข้ออ้อย หน่วยงานก่อสร้างต้องการทดสอบกำลังรับแรงดึงเมื่อมีข้อต่อเชิงกลเช่นเดียวกับการทดสอบกำลังรับแรงดึงของเหล็กเสริมปกติ และต้องการทราบว่าขาดที่ข้อต่อหรือขาดที่เหล็กเสริม ณ ระยะเท่าใด รายละเอียดเฉพาะที่ระบุเพิ่มขึ้นคือการทดสอบกรณีที่ขันเกลียวข้อต่อเพียงบางส่วน ผลการทดสอบพบว่าตัวอย่างเกือบทั้งหมดขาดที่เหล็กเสริม ที่ระยะแตกต่างกันขึ้นกับขนาดและกำลังรับแรงดึงของเหล็กเสริม ไม่อาจคาดได้ว่าเหล็กจะขาดที่ท่อนใด ในกรณีที่ขันเกลียวไม่เต็มที่เหล็กก็มิได้ขาดทางด้านท่อนที่ขันไม่เต็มที่เสมอไป ผลการศึกษาสรุปได้ว่า กำลังรับแรงดึงของการต่อเหล็กเสริมด้วยข้อต่อเชิงกล ขึ้นอยู่กับกำลังรับแรงดึงของตัวข้อต่อเองและความแข็งแรงของเกลียวเป็นสำคัญ ดังนั้นตัวข้อต่อเชิงกลจะต้องมีกำลังรับแรงดึงสูงกว่าเหล็กเสริมเสมอ การขันเกลียวควรต้องกำหนดค่าทอร์คให้เป็นมาตรฐาน และก่อนนำข้อต่อเชิงกลไปใช้งานต้องผ่านการทดสอบที่จำลองสภาพการใช้งานจริงในโครงสร้าง