การศึกษาการทดสอบรูปแบบการจัดเรียงเสาเลี้ยงหอยนางรมเพื่อวิเคราะห์ประสิทธิภาพในการสลายพลังงานคลื่นที่ส่งผลต่อการกัดเซาะชายฝั่ง และการประเมินความสามารถในการผลิตกระแสไฟฟ้าจากพลังงานคลื่นบริเวณหน้าโครงสร้างเสาเลี้ยงหอยนางรม

บทคัดย่อ

ปัจจุบันชายฝั่งทะเลของประเทศไทยทั้งฝั่งอ่าวไทยและอันดามันได้รับผลกระทบจากปัญหาการกัดเซาะบริเวณแนวชายฝั่ง เนื่องจากพื้นที่ชายฝั่งทะเลในบริเวณอ่าวไทยตอนบน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นป่าชายเลน มีการใช้ประโยชน์เป็นพื้นที่ชุมชน ที่อยู่อาศัย และทำนากุ้ง ส่งผลให้ป่าชายเลนถูกทำลายและเกิดการกัดเซาะที่รุนแรงเพิ่มขึ้น ส่วนชายฝั่งทะเลอันดามันเกิดการกัดเซาะในวงกว้างจากการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างที่ขวางทางกระแสน้ำ ทำให้เกิดการกัดเซาะบริเวณใกล้เคียงและการสะสมของตะกอนในบางพื้นที่ ปัญหานี้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ เช่น การท่องเที่ยว และการประมงชายฝั่ง แม้ประเทศไทยจะมีการพัฒนาพลังงานหมุนเวียน เช่น พลังน้ำ ลม และแสงอาทิตย์ แต่พลังงานคลื่นซึ่งมีศักยภาพสูงยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์เต็มที่ เนื่องจากต้นทุนสูงและความไม่แน่นอนของศักยภาพคลื่นในพื้นที่ต่าง ๆ งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการลดพลังงานคลื่นและป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง โดยประยุกต์ใช้เสาเลี้ยงหอยนางรมเป็นโครงสร้างลดพลังงานคลื่น ทดสอบรูปแบบการจัดเรียงเสา 4 รูปแบบ ได้แก่ สี่เหลี่ยมผืนผ้า สี่เหลี่ยมคางหมู 2 แบบ คือรูปแบบที่หันด้านคู่ขนานด้านยาวกว่าเข้าหาคลื่น และรูปแบบที่หันด้านคู่ขนานด้านสั้นกว่าเข้าหาคลื่น และสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด แบ่งเป็น 2 กลุ่มตามอัตราส่วนช่องว่าง ซึ่งผลการทดลองพบว่ารูปแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า และสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด มีประสิทธิภาพสูงสุดในคลื่นลักษณะ Deep Wave และในส่วนของรูปแบบสี่เหลี่ยมคางหมูทั้งสอง มีประสิทธิภาพสูงสุดในคลื่นลักษณะ  Transitional Wave สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างการผลิตพลังงานไฟฟ้าและการสูญเสียพลังงานคลื่นพบว่า ที่ระดับน้ำคงที่ 0.45 เมตร ความสามารถในการผลิตกระแสไฟฟ้าในช่วง 4.7 – 6.6 (W/m) พบว่าเกิดการสูญเสียพลังงานคลื่นประมาณ 2% โดยเฉลี่ย และที่ระดับน้ำคงที่ 0.40 เมตรความสามารถในการผลิตกระแสไฟฟ้าในช่วง 4.6 – 7.2 (W/m) พบว่าเกิดการสูญเสียพลังงานคลื่นประมาณ 2.5% โดยเฉลี่ย