การประยุกต์ใช้งานเสริมผิวคอนกรีตแบบไม่เชื่อมประสานสำหรับผิวทางคอนกรีตปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ – กรณีศึกษาจากลานจอดเครื่องบินเดิมของท่าอากาศยานนานาชาติสุราษฎร์ธานี
คำสำคัญ:
เททับหน้าแบบไม่เชื่อมประสาน, การออกแบบรอยต่อ, การออกแบบโครงสร้าง, ผิวทางคอนกรีตแบบรอยต่อไม่มีเหล็กเสริมกันร้าว, งานเสริมผิวทางด้วยคอนกรีตปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอกรณีศึกษาการปรับปรุงออกแบบและขั้นตอนการก่อสร้างที่ถูกต้องจนสามารถทำให้โครงการการปรับปรุงพื้นลานจอดเครื่องบินเดิมขนาด 45,000 ตร.ม. โดยการเททับหน้าแบบไม่เชื่อมประสานด้วยคอนกรีตปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ณท่าอากาศยานนานาชาติสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เนื่องจากโครงสร้างพื้นลานจอดเครื่องบินเดิมที่ใช้งานมาระยะหนึ่ง เกิดการเสื่อมสภาพตามการใช้งาน อาทิ เกิดการแตกร้าว มีน้ำขัง และผิวหน้าหลุดร่อน เป็นต้น จึงจำเป็นต้องซ่อมแซมเพื่อให้สามารถใช้งานได้ดีตามปกติ และยืดอายุการใช้งานคงเหลือออกไป โดยใช้วิธีการออกแบบซ่อมแซมผิวคอนกรีตตามแนวทางของ AASHTO และจากการสำรวจพื้นลานจอดเดิมพบว่า โครงสร้างแผ่นพื้นคอนกรีตเดิมยังคงมีความแข็งแรงดี ดังนั้นการซ่อมแซมโดยใช้วิธีการเททับหน้าแบบไม่เชื่อมประสาน จะก่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด เพราะสามารถซ่อมได้ง่าย รวดเร็ว ประหยัด และคุ้มค่า เนื่องจากไม่ต้องรื้อพื้นลานบินเดิมออก อย่างไรก็ตามวิธีการนี้จะต้องพิจารณาถึงความหนาของพื้นลานจอดเดิม รวมถึงวิธีการออกแบบรอยต่อให้ถ้วนถี่ด้วย
