อุปสงค์การเสียรูปแบบไม่เชิงเส้นของระบบ SDOF ที่มีต่อคลื่นแผ่นดินไหวของบริเวณกรุงเทพฯ

ผู้แต่ง

  • โสธร พรหมแก้ว ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • นเรศ ลิมสัมพันธ์เจริญ

คำสำคัญ:

ระบบ SDOF, มยผ.1303-57, วิธีสถิตไม่เชิงเส้น, การเคลื่อนที่เป้าหมาย, พฤติกรรมไม่เชิงเส้น

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาถึงอุปสงค์การเสียรูปของระบบ SDOF แบบพลาสติกโดยสมบูรณ์ที่มีต่อชุดคลื่นแผ่นดินไหวของบริเวณแอ่งกรุงเทพฯ ในโซนที่ 5 ตามการจัดแบ่งพื้นที่ของมาตรฐาน มยผ.1301/1302-61 คลื่นแผ่นดินไหวที่ใช้ในการศึกษาได้จากฐานข้อมูลคลื่นแผ่นดินไหวของมาตรฐาน มยผ.1301/1302-61 ของพื้นที่ศึกษา ผลการวิเคราะห์แสดงในรูปของอัตราส่วนระหว่างการเสียรูปสูงสุดระหว่างกรณีแบบจำลองแบบไม่เชิงเส้นและแบบจำลองแบบเชิงเส้น อัตราส่วนดังกล่าวเป็นค่าที่ขึ้นกับประเภทของชั้นดินและเป็นหนึ่งในค่าสัมประสิทธิ์ที่มีความสำคัญในการประมาณค่าการเคลื่อนที่เป้าหมายของอาคารด้วยวิธีสถิตไม่เชิงเส้นตามข้อกำหนดของมาตรฐาน มยผ.1303-57 งานวิจัยได้นำเสนอสูตรในการประมาณค่าอัตราส่วนดังกล่าวที่เหมาะสมกับกรุงเทพ ฯ

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-06-07

วิธีการอ้างอิง

พรหมแก้ว โ., & ลิมสัมพันธ์เจริญ น. (2023). อุปสงค์การเสียรูปแบบไม่เชิงเส้นของระบบ SDOF ที่มีต่อคลื่นแผ่นดินไหวของบริเวณกรุงเทพฯ. การประชุมวิศวกรรมโยธาแห่งชาติ ครั้งที่ 28, 28, STR03–1. สืบค้น จาก https://conference.thaince.org/index.php/ncce28/article/view/2369