ความสัมพันธ์ของความเสียหายและคุณสมบัติทางพลศาสตร์ของแผ่นพื้นคอนกรีตสำเร็จรูปช่วงสั้น

บทคัดย่อ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเสียหาย และคุณสมบัติทางพลศาสตร์ของแผ่นพื้นคอนกรีตอัดแรงสำเร็จรูป โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อหาความสัมพันธ์ของระดับการเปลี่ยนแปลงของความถี่ธรรมชาติและสัดส่วนความหน่วงในแต่ละระดับความเสียหายในเชิงกำลังของแผ่นพื้น ซึ่งสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาวิธีการตรวจประเมินสภาพความแข็งแรงของโครงสร้างแผ่นพื้นด้วยวิธีการตรวจวัดทางอ้อมจากการประเมินคุณสมบัติทางพลศาสตร์แทนการทดสอบด้วยการให้น้ำหนักบรรทุกกับโครงสร้าง ซึ่งมีความสะดวกรวดเร็วและลดค่าใช้จ่ายในการทดสอบได้ งานวิจัยได้ทำการทดสอบโดยใช้แผ่นพื้นคอนกรีตช่วงสั้นหนา 5 เซนติเมตร กว้าง 35 เซนติเมตร ซึ่งเสริมลวดเหล็กกล้า (PC Wire) ขนาด 4 มิลลิเมตรจำนวน 4 เส้น และมีความยาวช่วง 1, 1.5 และ 2 เมตร ซึ่งให้แรงกระทำแบบจุด ณ กึ่งกลางช่วง เพื่อให้เกิดความเสียหายในระดับต่าง ๆ ตามค่าการแอ่นตัวและสัดส่วนเทียบกับน้ำหนักบรรทุกสูงสุดของ แผ่นพื้นควบคู่กับการตรวจวัดค่าความถี่ธรรมชาติและสัดส่วนความหน่วงของแผ่นพื้น ผลการศึกษาพบว่าเมื่อโครงสร้างแผ่นพื้นเกิดความเสียหายมากขึ้น ค่าความถี่ธรรมชาติและมีค่าลดลง และค่าสัดส่วนความหน่วงจะมีค่าเพิ่มมากขึ้น โดยการเปลี่ยนแปลงของค่าสัดส่วนความหน่วงมีความชัดเจนกับระดับความเสียหายมากกว่าการเปลี่ยนแปลงของค่าความถี่ธรรมชาติ โดยแผ่นพื้นจะเริ่มเกิดการแตกร้าวเมื่อค่าความถี่ธรรมชาติลดลงประมาณ 1-6% ขณะที่ค่าสัดส่วนความหน่วงมีค่าเพิ่มขึ้นประมาณ 10- 20% นอกจากนี้นำแนวทางการศึกษาจากโครงสร้างประเภทแผ่นพื้นไปประยุกต์กับการประเมินความเสียหายกับแผ่นพื้นหรือคานสำหรับโครงสร้างสะพานได้ต่อไป