การประเมินความถูกต้องของข้อมูลภาพถ่ายทางอากาศจากอากาศยานไร้คนขับด้วยการกำหนดรูปแบบจุดควบคุมภาพถ่ายภาคพื้นดินสำหรับงานเส้นทาง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้ประเมินความถูกต้องของข้อมูลภาพถ่ายทางอากาศจากอากาศยานไร้คนขับ โดยใช้จุดควบคุมภาพถ่ายภาคพื้นดินและจุดตรวจสอบรวม 45 จุด จุดควบคุมบริเวณขอบถนนและริมตลิ่งเปลี่ยนแปลงตามรูปแบบการประมวลผล ขณะที่จุดควบคุมบนภูเขา 8 จุด ถูกกำหนดให้เป็นจุดตรวจสอบในทุกรูปแบบ กำหนดค่าความละเอียด 2.36 เซนติเมตรต่อจุดภาพ ส่วนซ้อนและส่วนเกยร้อยละ 80 และ 70 ตามลำดับ แบ่งการประมวลผลออกเป็น 9 รูปแบบ ตามแนวบิน 3, 2 และ 1 โดยแต่ละแนวบินเลือกจุดควบคุมภาพถ่ายภาคพื้นดิน 3 รูปแบบ ได้แก่ A, B และ C ดำเนินการประมวลผลด้วย Pix4D Mapper เพื่อสร้างจุดสามมิติ แบบจำลองความสูงเชิงเลข และภาพดัดแก้เชิงเลข ผลการศึกษาพบว่ารูปแบบ 3-A และ 3-B ให้ความถูกต้องเชิงตำแหน่งสูงสุด สามารถใช้จัดทำแผนที่มาตราส่วน 1:100 หรือละเอียดกว่า และเป็นไปตามเกณฑ์ความถูกต้องของแผนที่ภาพถ่ายตามระเบียบกรมที่ดิน รูปแบบ A และ B ให้ค่าความถูกต้องใกล้เคียงกัน ส่วนรูปแบบ C มีความถูกต้องต่ำสุด นอกจากนี้ จำนวนแนวบินยังมีความสัมพันธ์กับความถูกต้องเชิงตำแหน่ง โดย 3 แนวบินให้ภาพสมบูรณ์ที่สุด รองลงมาคือ 1 แนวบิน และ 2 แนวบินให้ภาพสมบูรณ์น้อยที่สุด