กรณีศึกษาสมรรถนะของผิวทางแอสฟัลต์คอนกรีตชนิดผสมอุ่น ถนนสาย รย.4036

บทคัดย่อ

ปัจจุบันเทคโนโลยีแอสฟัลต์ชนิดผสมอุ่น (Warm Mix Asphalt; WMA) เป็นหนึ่งในนวัตกรรมที่ช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศของโลก โดยสามารถลดอุณหภูมิในขั้นตอนการผลิตส่วนผสมและการก่อสร้างผิวทางแอสฟัลต์คอนกรีตได้ 20 ถึง 40 องศาเซลเซียส (°C) เมื่อเทียบกับการใช้แอสฟัลต์ชนิดผสมร้อน (Hot Mix Asphalt; HMA) งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบคุณสมบัติเชิงกล สมรรถนะของผิวทาง และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ระหว่าง WMA และ HMA โดยเลือกใช้ WMA ชนิดที่เติมสารเคมีผสมเพิ่ม (Chemical Additives) ผลิตในโรงงานผสมแอสฟัลต์ซีเมนต์ (Pre-blend) ที่มีคุณสมบัติช่วยลดแรงตึงผิว (Surfactants) ระหว่างแอสฟัลต์ซีเมนต์และมวลรวม และ HMA ที่ใช้เป็นแอสฟัลต์ซีเมนต์ เพนิเทรชัน เกรด AC 60-70 โดยได้คัดเลือกแปลงทดลอง ณ ถนนสาย รย.4036 จ.จันทบุรี เป็นถนนเลียบชายฝั่งทะเล ซึ่งมีผลกระทบการแทรกซึมของคลอไรด์ และเป็นถนนการท่องเที่ยวที่มีปริมาณจราจร 3,212 คัน/วัน จากผลการศึกษาพบว่า WMA สามารถลดอุณหภูมิการผลิตส่วนผสมและการก่อสร้างได้อย่างน้อย 20 (°C) โดยที่คุณสมบัติเชิงกลของ WMA ยังคงเป็นไปตามที่มาตรฐานกำหนด นอกจากนี้ WMA ยังสามารถลดการใช้น้ำมันเตา และลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (Carbon dioxide; CO₂) ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดก๊าซเรือนกระจกได้ร้อยละ 30
เมื่อเทียบกับ HMA ในส่วนของขั้นตอนการก่อสร้างในสนาม WMA สามารถลดฝุ่นควันระหว่างการก่อสร้างได้ ซึ่งช่วยให้พื้นที่ก่อสร้างมีสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยทั้งคนปฏิบัติงานและประชาชนในพื้นที่มากขึ้น ทั้งนี้จะมีการติดตามประเมินพฤติกรรมระยะยาวของ WMA ภายใต้สภาพการใช้งานและสภาพแวดล้อมจริงต่อไป