การจำแนกแบบจำลองการทรุดตัวเชิงประจักษ์ของชั้นหินโรยทางบริเวณตำแหน่งเปลี่ยนผ่านของทางรถไฟ โดยใช้การจัดกลุ่มตัวแปร

ผู้แต่ง

  • ภานุเดช ชุ่มเย็น ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • ชลพรรษ ภู่สันติสัมพันธ์ ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต จ.ปทุมธานี
  • ศรนรินทร์ บุตรสะสม ภาควิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต จ.ปทุมธานี

คำสำคัญ:

แบบจำลองเชิงประจักษ์, การทรุดตัวของหินโรยทาง, ตำแหน่งเปลี่ยนผ่านทางรถไฟ, การวิเคราะห์ความไวของตัวแปร

บทคัดย่อ

บริเวณตำแหน่งเปลี่ยนผ่านของโครงสร้างทางรถไฟ เช่น ช่วงต่อระหว่างคันทางและสะพาน มักเกิดการทรุดตัวสะสมในชั้นหินโรยทางอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากความไม่ต่อเนื่องของโครงสร้างและแรงกระแทกซ้ำจากล้อรถไฟ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกและปรียบเทียบแบบจำลองเชิงประจักษ์ที่ใช้ประเมินค่าการทรุดตัวของชั้นหินโรยทางบริเวณดังกล่าว โดยใช้เกณฑ์การจัดกลุ่มตามระดับของตัวแปรนำเข้า ได้แก่ ตัวแปรระดับระบบ (จำนวนรอบเพลาล้อ แรงพลศาสตร์จากล้อสู่ราง ความเร็วรถไฟ) และตัวแปรระดับวัสดุหรือเฉพาะตำแหน่ง (จำนวนรอบการบดอัดของการซ่อมบำรุง ความเค้น และ อัตราส่วนความพรุนของหินโรยทาง) เพื่อประเมินความเหมาะสมของสมการต่อการประยุกต์ใช้งานจริงในระดับโครงการ โดยแบบจำลองจำนวน 5 สมการที่มีโครงสร้างต่างกันถูกนำมาคำนวณค่าการทรุดตัวผ่านข้อมูลจากกรณีศึกษา จากนั้นผลลัพธ์ถูกปรับค่ามาตรฐานเพื่อเปรียบเทียบแนวโน้ม และวิเคราะห์อิทธิพลของตัวแปรผ่านดัชนีความไวโดยใช้โปรแกรม MATLAB ผลการวิเคราะห์พบว่า แบบจำลองที่รวมตัวแปรจากทั้งสองระดับร่วมกันสามารถสะท้อนพฤติกรรมเฉพาะของตำแหน่งเปลี่ยนผ่านได้ชัดเจนที่สุด โดยเฉพาะตัวแปรด้านแรงพลศาสตร์และอัตราส่วนความพรุนที่แสดงค่าความไวสูงอย่างต่อเนื่อง ขณะที่ตัวแปรด้านความเร็วรถไฟและจำนวนรอบการบดอัดแสดงอิทธิพลต่ำ ผลการศึกษานี้สามารถใช้เป็นแนวทางเบื้องต้นในการคัดเลือกแบบจำลองที่เหมาะสมกับบริบทของข้อมูลในระดับโครงการ เพื่อสนับสนุนการวิเคราะห์ ออกแบบ และวางแผนบำรุงรักษาทางรถไฟในบริเวณที่มีความอ่อนไหวต่อการทรุดตัว

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25