การศึกษาพฤติกรรมแนวโน้มการเกิดสนิมของสารเคลือบคอนกรีตในคลอไรด์ที่สภาวะเร่ง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวโน้มการเกิดสนิมของเหล็กเสริมในคอนกรีตที่มีการเคลือบผิวด้วยสารเคลือบประเภทต่างๆ ภายใต้สภาวะเร่ง โดยทำการทดสอบกับตัวอย่างคอนกรีตเสริมเหล็กรูปทรงกระบอกที่มีเหล็กเสริมวางตำแหน่งกึ่งกลาง การศึกษานี้มุ่งเน้นการเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างคอนกรีตที่ไม่เคลือบผิว (ตัวอย่างควบคุม) และคอนกรีตที่เคลือบผิวด้วยสารเคลือบ 3 ประเภท ได้แก่ สารเคลือบประเภทซีเมนต์ (cement-based coating) อีพ็อกซี่ (epoxy) และโพลียูเรีย (polyurea) ในการทดสอบ ตัวอย่างทดสอบถูกแช่ในสารละลายโซเดียมคลอไรด์ความเข้มข้น 5 เปอร์เซ็นต์ และทำการเร่งการเกิดสนิมด้วยกระแสไฟฟ้า โดยมีการติดตามผลการทดสอบผ่านการตรวจวัดค่ากระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านตัวอย่างอย่างต่อเนื่อง และทำการวัดแนวโน้มการเกิดสนิมด้วยวิธี Half-cell potential ซึ่งเป็นวิธีที่ได้รับการยอมรับตามมาตรฐานสากล การทดสอบดำเนินการภายใต้การควบคุมอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ที่คงที่ เพื่อลดผลกระทบจากปัจจัยภายนอก นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบลักษณะทางกายภาพของผิวคอนกรีตและการแตกร้าวที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการทดสอบ เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดสนิมและความเสียหายของโครงสร้าง ผลการศึกษานี้จะเป็นประโยชน์ต่อการเลือกใช้สารเคลือบผิวคอนกรีตที่เหมาะสมสำหรับโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กที่ต้องเผชิญกับสภาวะแวดล้อมที่มีคลอไรด์ รวมถึงการพัฒนาแนวทางการป้องกันการเกิดสนิมในโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน อันจะนำไปสู่การยืดอายุการใช้งานของโครงสร้างและลดค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาในระยะยาว