ผลตอบสนองแบบวัฏจักรของโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีผนังแบบแยกส่วน

บทคัดย่อ

บทความนี้นำเสนอผลตอบสนองภายใต้แรงแบบวัฏจักรของโครงต้าน แรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีผนังแบบแยกส่วนโดยการทดสอบใน ห้องปฏิบัติการและระเบียบวิธีไฟไนต์เอลิเมนต์ เพื่อพัฒนาวิธีการปรับปรุง รูปแบบรอยต่อระหว่างผนังอิฐก่อและโครงต้านแรงดัดที่สามารถส่งถ่ายแรง ได้ดี สามารถควบคุมแรงปฏิสัมพันธ์ระหว่างผนังและโครงต้านแรงดัดเพื่อ ป้องกันการวิบัติของเสาเนื่องจากแรงเฉือน จากผลการศึกษาพบว่าวิธีการ ปรับปรุงรอยต่อผนังที่พัฒนาขึ้นส่งผลให้กำลังต้านทานแรงด้านข้างโดยรวม ลดลงประมาณร้อยละ 32 เมื่อเทียบกับผนังอิฐก่อแบบเดิม แต่มีกำลัง ต้านทานแรงด้านข้างสูงกว่าโครงต้านแรงดัดที่ไม่มีผนังประมาณร้อยละ 50 อย่างไรก็ดีวิธีการปรับปรุงรอยต่อผนังที่พัฒนาขึ้นสามารถลดแรงเฉือนใน เสาเนื่องจากแรงปฏิสัมพันธ์จากผนังลงได้เกือบทั้งหมด โดยแรงเฉือนในเสา สูงสุดที่เกิดขึ้นมีค่า 1.06 เท่าของโครงต้านแรงดัดที่ไม่มีผนัง ในขณะที่โครง ต้านแรงดัดที่มีผนังแบบเดิมที่มีค่าแรงเฉือนสูงสุดที่เกิดขึ้นในเสาสูงถึง 2.6 เท่าของโครงต้านแรงดัดที่ไม่มีผนัง ด้วยกำลังต้านทานแรงโดยรวมของ โครงสร้างที่ลดลง วิธีการปรับปรุงรอยต่อผนังที่พัฒนาขึ้นจึงเป็นทางเลือกที่ เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงสมรรถนะของอาคารในพื้นที่เสี่ยงภัย แผ่นดินไหวระดับต่ำถึงปานกลางมากกว่าการนำไปใช้ในพื้นที่ที่มี แผ่นดินไหวรุนแรง